In juli 1985 schreef Bernard Hinault geschiedenis door zijn 5e Tour de France te winnen. Zijn runner-up en teamgenoot, de Amerikaan Greg LeMond, nam in de slottijdrit wijselijk genoegen met een ritzege. In deze Tour leek hij echter perfect in staat om te concurreren, en zijn baas verslaan. Maar hij had het opgegeven en beperkteLees meer ⟶
Bernard Hinault
16 juli 1984 – Radio Caracol uit de bol
De Tour maakt ook volkshelden. Zo werd Luis Herrera er één. De Colombiaan ‘Lucho’ reed zich die dag naar de roem, nadat hij Laurent Fignon uit de wielen reed op Alpe d’Huez. Fignon was al heel gelukkig dat hij de rasklimmer was kunnen volgen, hij zou immers ook definitief de gele trui pakken. Bernard HinaultLees meer ⟶
14 juli 1982 – Geen gram teveel aan de fiets van Beat Breu
Joop Zoetemelk werd plots een aanvaller. De ondertussen 35-jarige coureur, die vooral in de Belgische pers vaak werd afgeschilderd als wieltjeszuiger, demarreerde tijdens de 16e etappe onverwacht aan de voet van de 14 km lange klim naar de top. Maar l’Alpe d’Huez kreeg niet voor de zesde keer een Nederlandse winnaar. De kleine Zwitserse klimmerLees meer ⟶
15 juli 1979 – De brute kracht van Joachim Agostinho
In de Tour de France van 1979 zou in Alpe d’Huez 2 maal de finish liggen, dankzij een last minute wijziging. Oorspronkelijk was er maar één passage geprogrammeerd, de etappe Vars-L’Alpe d’Huez. Maar 3 weken voor de start van de Tour werd de etappe afgelast omdat de badplaats Vars niet langer de middelen had omLees meer ⟶
16 juli 1978 – De dubbel voor Hennie Kuiper en het peertje van Pollentier
Hennie Kuiper droomde van een dubbel op Alpe d’Huez, maar daar dacht Michel Pollentier anders over. Pollentier, een klimmerstype dat zijn zinnen gezet had op de bolletjestrui, kwam als eerste boven op de Col de Luitel en zag niemand meer in zijn zog. Hij besloot dan maar door te zetten. Hij zou niet meer teruggepaktLees meer ⟶